arşiv..

Odamın kırık camlarından sızan ışık, kendine benzetiyor yüreğimi, yüreğim öyle burkulmuş yada öyle isli, öyle tozlu bir hayatın içinden geçmişki ağız dolusu küfürler saklıyor dilim her nefesin boşluğuna..

Sevilmelerin yansıması olmaz oysa bilirim.

Her masalın başlangıcı farklıdır berikinden. Yinede umutlanır hani insan. Aynı türde yazılmasına rağmen roman, sonu mutlu bitecektir belki, hiç farkına varmadan! Oysa intiharımın hikayesidir her yeni surette yeniden kaleme alınan.. en fazla olay çözülür. Bütün hataları, sahtekârlıkları, iki yüzlü insanları görürde her okuyan, bir ders çıkaramaz kendine romanı yazan.

Yazar ölür, yazar doğar.
Aynı türde romanı, üstünden hiç atamayacağı toyluğuyla yeniden yazar.

Büyümek istemedim ben ömrüme. Farkına vardım daha çocuk yaşta büyüdükçe büyüyen acıların. Balkonun korkuluklarından sarkarak, komşu kızının camından içeri attığım o aşk mektubundaki masum mısralar, her nefes alışımda karardı gittikçe. Şimdi yeni bir sevi hissetsem yamru yumru yüreğimde, yazamam sanırım tek bir kelime bile. kırılmış parmaklarım ve bir alkoliğin refleksleri.. hem nasıl tekrar elime alabilirimki kağıdı kalemi? Çocukluğumdan bu yana mektubumu karartan çok nefes gelip geçti..

Bir fahişenin çığlıklarını duyuyorum dilimden dökülen her kelimede.

Bedenimi saran çürümüş et kokusundan kurtulmak için kırklanmam lazım sanırım. Peki ya namusum? Hani şu iki bacak arasından çıkarıp yüreğime yerleştirdiğim.. o da burkulmuş olabilir mi yataktan ibaret odamın kırık camından sızılan ışıkla bir?

Kendimi fantastik roman kahramanları gibi hissetmeye başladım. Işığa çıkamıyorum. Aydınlık bedenimi yakıyor. Onun saflığından inciniyorum..
Ergen dönemindeki sevdaların yarası bukadar derinemi kazınıyordu? Hatırlamıyorum..

Toparlanmam lazım farkındayım! Yeni bir romana muhtacım.!

Hani yetmişine dayanmış ömrün – ruhum misal- sonunda, son nefesinde, bir tatlı gülüşün heyecanı vardır ya ölüyü bekleyen yakınlarda.. aşmalıyım tebessümleri! ölmek ve öldürmek için çok güçsüzüm çünkü. Ne sevilebilirim şimdi ne sevebilirim yada.. Miskinliğimin içinde bir ilham perisine ihtiyaç var. Son bir roman için. Belki bu sefer ölmeyen bir şairin biyografisini yazarda yazar,
Yaşamak. (bir aşkı..)
Sonsuz olur..


uur